In het eerste gesprek ga ik na of u met uw probleem wel bij de juiste persoon zit. Bijvoorbeeld : ik doe geen koppeltherapie. In dat geval spreekt het voor zich dat ik u zal doorverwijzen naar een collega. Verder wordt tijdens dat eerste gesprek de aanmeldingsklacht besproken en een inschatting gemaakt van de ernst. In principe verwacht ik van mijn cliënten dat zij in het begin 1 keer per week komen. Afhankelijk van de situatie kan daar ook van afgeweken worden.

In de begeleiding zelf nodig ik mijn cliënt uit om vrij te spreken. Als dit niet lukt, dan probeer ik de cliënt door gerichte vragen op gang te krijgen. De eerste gesprekken staan vooral in het teken van de vertrouwensrelatie die er toch moet zijn om moeilijke zaken te kunnen bespreken.

Naargelang de begeleiding in positieve zin vordert, wordt die frequentie afgebouwd.

Er leeft soms het idee dat een begeleiding allemaal kommer en kwel is. Dit is echter een karikatuur van de praktijk. Naast verdriet en angst is er ook plaats voor aangenamere emoties.